PatDEM

Dirk Vercauteren kijkt terug (unedited and in Dutch)
patdem | archives | Me | pictures | Links | Contact | personal pictures | Mountainbikes | Mountainbiking | Trips | Mountainbike Mechanics

 

 

 

 

Verslag: Mountainbikereis Marokko 22-11 tot 29-11 2003

 

Zaterdag 22-11 : Marrakech Melsele 3000 km.

 

Eindelijk was het 22 november geworden waar we naar uit keken om te vertrekken om een weekje te biken. Na lang wachten om in te checken, konden we eindelijk opstijgen met en half uur vertraging, daar de groep 125 man groot was duurde het lang voor al de bikes op het vliegtuig waren. Op de vlucht hadden we veel last van turbulentie door de forse tegen wind. Na drie en een half uur vliegen landen we te Marrakech, waar we de klok een uur terug moesten draaien. Daar stonden de bussen ons op te wachten om ons naar het hotel te brengen zo een 20 kilometer verder. In het hotel konden we nog van een lekkere maaltijd genieten, om daarna de kamer op te zoeken en de koffers uit te laden.

 

Zondag 23-11 : Marrakech

 

Het ziet er zwaar bewolkt uit, maar zacht. Maar in de namiddag kwam de zon erdoor. In de voormiddag was er een briefing over het programma dat we deze week allemaal zouden doen. Nadien konden we de fietsen uit de dozen halen en in elkaar steken, drank kopen en geld wisselen, In de namiddag stond er een uitstap op het programma met een gids naar de stad Marrakech. Het oude Marrakech is omringd door muren van de 12de eeuw, wat zeer mooi is. Binnen in de stad zijn er veel smalle straatjes (Soux) waar men allerlei spullen aan de man wil brengen. Het is er heel druk door de zovele mensen die er werken en wonen. Toch worden we niet opdringend lastig gevallen, want wij zijn toch toeristen en het valt wel op door de andere kledij die we dragen. Verder hebben we ook nog een paleis bezocht van een sultan, wat een zeer prachtig gebouw is met mozaiktegels en snijwerk. Zo was de eerste dag weer snel voorbij en konden we uitkijken naar het bike programma voor morgen.

 

Maandag 24-11 : Tocht rond Marrakech 45 km.

 

Vandaag word de groep in drie opgedeeld : groep 3 de snelle , groep 2 gewoon tempo en groep 1 de rustige. Het weer is zeer slecht, het heeft de hele nacht hard geregend. Doordat de grond zo hard is door de droogte blijft al het water er boven op staan. Het gevolg is dat we door modderpoelen en slijkwater van 40cm diep moeten rijden. Na 10 km. Moesten we een rivier oversteken die anders droog staat, die nu een forse rivier is van 1 m. diepte. Met de bike boven het hoofd zoeken we naar de ondiepste plaatsen om over te steken. Sommige bikers kwamen alleen nog maar met hun hoofd boven het water uit (Luc uit Gent). Volledig doorweekt ging het verder langs pistes voor 4x4 jeeps, die goed berijdbaar waren. Ook reden we door de palmboomtuinen van Marrakech. Af en toe kwamen we primitieve dorpjes tegen. Als we er langs rijden, staan de dorpelingen verbaasd de kijken. Na 30 km. terug moesten we terug de rivier over steken en dan nog 15 km. modderploeteren naar het hotel. Daar konden we onze kledij wassen die rood gekleurd was van de aarde. Nu alles proberen droog te krijgen (alles opgehangen in de hotelkamer) en hopen op beter weer voor morgen. In de namiddag barste er nog een onweer los.

 

Dinsdag 25-11 : Naar Tahanaute 45 km.(eisday)

 

Vandaag staat er normaal een rit van 60 km op het programma, maar word ingekort naar 45 km. door het zeer slechte weer. Om 8 uur worden de bikes in een truck geladen om tot aan het gebergte te rijden, wij met de bus (1u30) rijden. Het regende enorm hard, het regenseizoen is vroeger begonnen dan gewoonlijk, volgens onze marokkaanse gids. De rivieren zijn een kolkende massa geworden vol met rood bruin water, en op de bergwegen spoelen stukken rots en steen mee naar beneden. De wegen staan tot in het midden blank van het water, het is een ongelofelijk zicht, maar de sfeer in de groep bleef toch goed. We zijn dan uiteindelijk toch vertrokken voor een klim van 22 km. lang met en stijgingpercentage van een 5 à 6 %. Door het fietsen krijg je het warm, na een 10 tal km. stopte het met regen. Maar door de hoogte die we hadden bereikt, kwamen we zo in de sneeuw te recht die ongeveer 8 cm. was die aan het smelten was. Ik zelf was niet voorzien van warme regenkledij, ook had ik vreselijke koude handen en voeten door het ijswater waar we moesten door rijden. Op de top van de berg was er warm eten voorzien, maar door de natte kledij en de koude raakte ik bijna onderkoeld. Patrick leende mij een windshirt voor in de afdaling. Ben dan maar snel vertrokken, met het verstand op nul. En zo hard gereden als ik kon om het terug warm te krijgen voor de afdaling begon. Hoe meer je naar beneden daalde hoe warmer het werd, waar ik nog een lekke band kreeg door een doorn, gelukkig waren mijn handen al ontdooid om de band te herstellen. Het was een zeer prachtige afdaling op een mooie track. Al gauw kwam de bus in zicht waar ik vlug droge en warme kledij aantrok. We moesten nog een 1u30 wachten op de laatste aankomers, toch een hele dikke proficiat voor de moed die ze hebben om de tocht in slechte omstandigheden uit te rijden. De bus chauffeur had de zetels bekleed met plastiek, wij waren namelijk moddermannetjes. In het hotel werd er nog veel nagepraat over deze ijzig zware dag. S Avonds moest bijna iedereen de remblokken vervangen, die versleten waren door het remmen in de slijk.

 

 

 

Woensdag 26-11 : Telquet-Ait-Benhaddou (Kasba) 50 km.   

 

Vandaag staat de mooiste rit op het programma. Na de fietsen op de jeeps te laden vertrekken we voor de rit van 150 km. richting Quarzazate, waar we over col de Tizi N Tichka (2600m.), met prachtige vergezichten op bergen wit besneeuwd  en op spectaculaire haarspelbochten rijden met de jeeps. In Telquet (1800m.)  aangekomen, bezoeken we nog een moskee met zeer prachtige interieuren. De hemel is helder blauw en volop zon, de temperatuur is ideaal om de biken. De weg is overwegend dalend en af en toe pittige hellingen, waar we de kleinste versnelling goed konden gebruiken. De wegen zijn bezaaid met veel keien en puntige stenen, dus goed opletten om niet lek te rijden. De berberdorpen die we passeren hoog in de bergen zijn alleen bereikbaar met jeeps of ezels. De kinderen staan aan de kant van de weg de vragen om een stylo en een bonbon. Sommige kinderen steken hun hand uit dat beschilderd is met henna, voor een handdruk. Ook moeten we nog enkele rivieren door rijden zodat onze fiets terug proper wordt en de zoveelste keer natte voeten hebben. De picknick half weg was op een prachtige plaats met een wondermooi uitzicht op het dal en de dorpen met lemen huizen, waar de berbers in wonen, het landschap is meestal rood gekleurde grond. In Ait Benhaddou aangekomen wacht ons nog een terug weg van 170 km. Met een 15 tal km. over pistes waar we door heen geschud worden, wanneer we terug de bergpas over moeten, is het al donker geworden en zien we de diepe afgronden niet meer. Waar de chauffeur als een gek langs rijd. Rond 8 uur komen we veilig aan in het hotel. Na een flinke douche en een lekker avondmaal wordt er nog heel lang nagepraat over deze wonder mooie onvergetelijke dag.

 

Donderdag 27-11 : Lalla Takerkoust - Asni 60 km.

 

Weer was de zon volop van de partij, na een korte busrit van 45 minuten begonnen we de biken richting stuwmeer op een lichtgolvend terein. Nu was het landschap anders, want het was meer landbouwgrond en groener. Na de picknick stond er ons een klim van 11 km. te wachten, waar het verder ging over een plateau met hobbelige zandwegen zo dalend naar Asni. Daar stond de bus te wachten waar we langs een mooie bergpas terug naar Marrakech terug reden, iedereen rood verbrand. Als we  ergens stoppen om op elkaar te wachten staan de kinderen direct te vragen om stylos en bonbons. Er zijn ook nog enkele bikers machos bij, die het nog nodig vinden om nog langs de levensgevaarlijke wegen 50 km. naar het hotel terug te fietsen (in Marokko zijn er blijkbaar geen verkeersregels). Morgen is het de laatste dag en staat er alleen een afdaling op het programma.

 

 

 

 

Vrijdag 28-11 : Qukaimedeyl Tahanaoute 45 km.

 

Vandaag was het weer zeer zonnig weer. Normaal was het voorzien met de bus tot in het skistation Qukaimedeyl (2650 m.) te rijden. Maar door de sneeuwval ging dat niet door, en kregen we dezelfde route als dinsdag. Door de regen hadden we niet veel van het mooie landschap gezien en nu bij zonnig weer konden we er wel van genieten, waar we de vorige keer door de sneeuw reden was het nu hard duwen door de modder. Boven op de bergpas was een picknick voorzien, met uitzicht op de hoogste berg van het Atlas gebergte (4176 m.). Na de rustpauze was er de laatste afdaling van 22 km. tot in Tahanaoute, wat een zeer technische was, met veel haarspelbochten, waar men zich eens flink kon laten gaan tot 60 km/uur en dan in de remmen, is echt fun. Onderweg in een berberdorp heb ik nog een souvenier gekocht bij een berber, prachtige amethyst stenen die ze vinden hoog in de bergen. Uiteindelijk heb ik na wat afbieden drie stenen gekocht. Terug in het hotel word er nog nagepraat over deze onvergetelijke week, met eerst slecht weer en nadien zonnig weer.

 

Zaterdag 29-11 : Marrakech Melsele 3000 km.

 

 De koffers worden gepakt en de fietsen in de dozen gestoken. De vlucht vertrekt s avonds dus hebben we nog gans de dag vrij om nog wat uit te rusten aan het zwembad en wat rond te wandelen in het prachtig domein van het hotel.

 

TOT SLOT

Marokko is een prachtig land, en het hoge atlas gebergte is nog ongerept en woest van natuur. De bevolking is zeer vriendelijk. De sfeer in de groep was zeer goed, en ik heb er veel nieuwe vrienden aan overgehouden. Mijn kamer genoot Erwin, was zeer aangenaam en we konden over vele dingen praten. Fred, Luc en Patrick waren jongens die plezant waren om mee op vakantie te zijn. We hielpen elkaar door soms moeilijke momenten heen. Zoals elkaar helpen aan technische problemen aan de fiets en met kledij. Het was een zeer goed hotel (Corrolia club de palmariva), met mooie vijvers en zwembaden, het buffet is verschillend. Dus een aanrader voor de vakantie. O2 bikers heeft ons een prachtige week bezorgt dank u.   

 

                                                    Dirk Vercauteren

 

ICY BOY